na tua esteira

pousei timidamente o corpo
quando estendeste para mim a tua esteira de vida
e deixei a pouco e pouco que entrelaçasses as fitas de cor
dos sonhos e histórias de ti, de que te despiste.
deixei que enfeitasses o caminho na viagem com o teu perfume quente e doce
tecido de pétalas com que me percorreste com encanto de saber
agora feito meu manto de pele com que me visto todas as noites para ti